განსაკუთრებული ექსპონატი მერსედესის მუზეუმიდან - ბენცი, რომელიც სიჩქარის რეკორდისთვის შეიქმნა

ამ ლეგენდარულ ავტომობილს მალე 80 წელი შეუსრულდება. „მერსედეს-ბენცმა“ ის 1939 წელს, სიჩქარის რეკორდების დასამყარებლად და კონკურენტი „აუტო უნიონის“ (ახლანდელი აუდის წინაპარი) დასამარცხებლად შექმნა. ლეგენდარული ფერდინანდ პორშეს ამ ქმნილების სახელია Mercedes-Benz T80.

მეორე მსოფლიო ომამდე, მსოფლიოს ერთ-ერთი საუკეთესო მრბოლი გერმანელი ჰანს შტუკი იყო. მან შეიმუშავა პროექტი, რომელიც მიზნად ხმელეთზე სიჩქარის რეკორდის დამყარებას ისახავდა. შტუკმა პროექტით „მერსედეს-ბენცი“ დააინტერესა, რომელმაც შესაბამისი ავტომობილის შესაქმნელად პორშეს უხმო.

შტუკი დიდი გავლენით სარგებლობდა, რადგან ის რბოლების მოყვარული ადოლფ ჰიტლერის ფავორიტი პილოტი გახლდათ.

შესაბამისად, პროექტით ფიურერიც დაინტერესდა, რომლის ხელშეწყობითაც,

პროექტის განხორციელება 1937 წელს დაიწყო. პორშეს გაანგარიშებით, ავტომობილის მაქსიმალური სიჩქარე 550 კმ/სთ უნდა ყოფილიყო. მაგრამ 1938 და 1939 წლებში, ბრიტანელებმა ჯორჯ ისტონმა და პრაის კობმა თამასა მაღლა, 600 კმ/სთ-მდე ასწიეს. შესაბამისად, გაიზარდა გერმანული პროექტის მიზანიც.

პროექტ T80-ზე მუშაობა 1939 წელს დასრულდა და სიჩქარის ორიენტირად უკვე 750 კმ/სთ იყო არჩეული. თანაც, ეს უნდა ყოფილიყო პირველი ავტომობილი, რომელიც სიჩქარის აბსოლუტურ რეკორდს გერმანიის მიწაზე დაამყარებდა!

რა თქმა უნდა, T80 ჰიტლერის და ნაცისტების პროპაგანდის ნაწილად იქცა.

სარეკორდო ავტომობილისთვის მომზადდა 44.5-ლიტრიანი V12 ძრავა, რომელიც დაახლოებით ტონას იწონიდა. ეს იყო იმ

საავიაციო აგრეგატის (DB-601) მოდიფიკაცია, რომელსაც „მესერშმიტის“ გამანადგურებლებზე იყენებდნენ. ამ ძრავას „დაიმლერი“ აწარმოებდა. მოდფიცირებული აგრეგატი (DB-603) 3 000 ცხენის ძალას ავითარებდა. ეს კი დაახლოებით ორჯერ სჭარბობდა ბრიტანულ ავიაგამანადგურებელ “სუპერმარინ სპიტფაიერის“ სიმძლავრეს. ძრავის საწვავი მეთანოლის (63%), ბენზენის (16%), ეთანოლის (იგივე სამედიცინო სპირტი, 12%), აცეტონის (4.4%), ნიტრობენზენის (2.2%), საავიაციო საწვავის (2%) და სხვა მინარევებისგან (0.4%) შედგებოდა.

T80-ის აგება 600 000 რაიხსმარკა დაჯდა. სარეკორდო ავტომობილის სიგრძე 8 მეტრს აღწევდა. ის მეტწილად ალუმინისგან დამზადდა და „მხოლოდ“ 2.7 ტონას იწონიდა. ავტომობილისთვის აეროდინამიკა ამ საქმის სპეციალისტმა, იოზეფ მიკლმა შეიმუშავა. მან გადაწყვიტა, რომ ავტომობილი ორი გვერდითა ჰორიზონტალური ფრთით აღეჭურვა, როგორებიც პირველად „ოპელმა“ თავის სარეკორდი „რაკეტაზე“ (1928 წელს) გამოიყენა. გარდა ამისა, T80-ს უკან ორი კილი ჰქონდა, რომლებიც უკანა ბორბლების თაღებთან იყო ინტეგრირებული.

საბოლოოდ, სარეკორდო ავტომობილს ძალიან მცირე აეროდინამიკური წინააღმდეგობის კოეფიციენტი - 0.18 აღმოაჩნდა.

შტუკს რეკორდული „შვარცერ ფოგელით“ (შავი ჩიტი - ჰიტლერმა ამ სახელით მონათლა T80) გარბენი ბერლინი-ჰალე/ლაიპციგის ავტობანზე უნდა შეესრულებინა. თარიღიც დაინიშნა - 1940 წლის იანვარი. მაგრამ რამდენიმე თვით ადრე დაწყებულმა მეორე მსოფლიო ომმა რეკორდის გეგმა ჩაშალა.

ამჟამად უნიკალური ავტომობილი, რომელსაც მისიის შესრულება არ ეწერა, „მერსედეს-ბენცის“ შტუტგარტის მუზეუმის ერთ-ერთი ყველაზე გამორჩეული ექსპონატია. სხვათა შორის, ენთუზიასტებს მისი რესტავრაცია და გერმანიის ერთ-ერთ ავტობანზე ტესტირება სურთ...

Auto Bild