მანქანაში რაღაც უცნაური სუნი იდგა. გამოუძინებელი მძღოლის და ბევრი დაუბანელი მგზავრის სუნი. ალბათ, პაპიროსის სუნიც. ალბათ, შაურმაც. ალბათ, ჩახოხბილი ან ხინკალიც. ეს იყო კლასიკური ქართული ტაქსი კლასიკური ქართული სუნ-მენიუთი. მძღოლი დახეულ ”დუტიში” და ფეიქი ”კენგოლით”. იქვე ეგდო ”ელემის” კოლოფი და ასანთი. მძღოლმა კიდევ
”დიახ!” - ვუპასუხე. კაი, ძმაოო, ჩაილაპარაკა. მუსიკა რომ ჩავრთო, ხომ არ შეგაწუხებთ, მეკითხება ენერგიული ტაქსისტი? კი ბატონო, ჩართეთ. დინამიკებიდან წამოვიდა ”მე ვზივარ ნავში”...
მე ვიჯექი ტაქსიში. და ჩამეძინა.
გამეღვიძა ლურჯ ”კადილაკ ელდორადოში”. მძღოლი ქალია. სტანდარტული ვარცხნილობით. ”კარე”. გადმომხედა, გამიღიმა, ოდნავ წინ, ჩემსკენ გადმოიწია. დეკოლტე. ღრმა დეკოლტე. ერთი მოძრაობით გავიცანი ჩემს პრაქტიკაში პირველი ტაქსისტი-ქალი და მისი მკვრივი, ლამაზი მკერდი.
დინამიკებიდან წამოვიდა ფრენკ სინატრა. ფრენკი ყველა მანქანას, ყველა დინამიკს, ყველა ქალს, ნებისმიერ მკერდს უხდება. ფრენკი იყო მეფე. რეჟისორი რომ ვყოფილიყავი, აუცილებლად გადავიღებდი ფილმს ფრენკ სინატრაზე. გამოვაცხადებდი ქასთინგს და ალბათ, მთავარ როლს ლეონარდო დიკაპრიოს მივცემდი.
დიდ მომღერლებზე ბევრი ფილმია გადაღებული. ყველა არ მინახავს. ყველას ვერ გავიხსენებ. მაგრამ რამდენიმე მახსოვს. გავიხსენოთ? ”კადილაკი” გაჩერდა, დეკოლტემ კიდევ ერთხელ გადმომხედა, გამიღიმა და ეს იყო მისი ნებართვა. ჰა, წავედით, გავიხსენოთ...
ალბათ, გამახსენდება ”რეი”. ფილმი რეი ჩარლზე. ფილმი, სადაც ჯეიმი ფოქსი იდეალური რეია. გადაირბენს მოქნილი თითებით კლავიშებზე და იწყება I Can’t Stop Loving You. ან I Got A Woman.
კარგად გავხსენით ექსკურსია? - ვეკითხები საკუთარ თავს. დეკოლტემ კიდევ ერთხელ გადმომხედა. ბედნიერმა, მშვიდმა გადმომხედა. არაჩვეულებრივად გახსენი, მეუბნება დეკოლტე. შენც არაჩვეულებრივი ხარ, გავიფიქრე და ექსკურსიის შემდეგ, იქნებ შენც გაგხსნა.
ვაგრძელებთ ვოიაჟს. ალბათ, გამახსენდება ფილმი კიდევ ერთ პიანისტზე. უსახელო პიანისტზე, რომელიც ტიმ როტმა გამაცნო. რომელიც ერთ გემზე ცხოვრობს და ის გემი მისი სამყარო, მისი უბანი, მისი საწოლია. დაუჯერებელი ისტორია, რომელსაც უჯერებ. მუსიკალური ისტორია, რომელიც ტიმ როტის თითებით გესაუბრება.
ალბათ, გამახსენდება ფილმი La Vie En Rose. ედიტ პიაფზე. ტრაგიკული, არაამქვეყნიურად პოპულარული ფრანგი მომღერალი, რომელსაც უყვარდა ერთი მოკრივე და რომელიც ტკივილს სიყვარულის ნოტებით ფარავდა. მარიონ კოტიარის და ჟერარ დეპარდიეს გენიალური პერფორმანსით.
დეკოლტემ კიდევ ერთხელ გადმომხედა. ზედაზე ერთი ღილი შეიხსნა.
გამახსენდება ფილმი ”როკ-ტალღა”. ძველ, განსაკუთრებულ და თავისუფალ ეპოქაზე. ძელი, განსაკუთრებული, თავისუფალი სიმღერებით. ის მუსიკა არ გძაბავს. იმ მუსიკაში არ არის სუიციდი და ტკივილი. ის მუსიკა შენი ბავშვობის გახსენებაა. იმ ფილმის საუნდტრეკი ყველა როკ-გურმანის პრივატული როკ-ოპერაა.
ალბათ, უნდა გამახსენდეს ფილმი ”ამადეუსი”. ანტონიო სალიერის ტრაგიზმი. ანტონიო სალიერის ცხოვრების ეტაპები. ანტონიო სალიერის ბრძოლა ღმერთთან ღმერთის სტატუსისთვის. ანტონიო სალიერის მუსიკა. დეკოლტე ოდნავ დაიძაბა. ”ამადეუსიდან” შემდეგ გვერდზე გადავდივართ.
ალბათ, გამახსენდება ფილმი Cadillac Records. ფილმი გვიყვება ჩაკ ბერის, უილი დიქსონის, როლინგების ისტორიებს და ფილმში არის ედრიან ბროუდი. დიდი პიანისტი და დიდი იმპროვიზატორი. დეკოლტეზე კიდევ ერთი ღილი შეიხსნა.
ალბათ, უნდა გამახსენდეს ”8 მილიც”. ემინემი იზრდება. დრამა, სადღაც, ზედაპირული, მაგრამ მომენტებში იმდენად რეალური, რომ ემინემი როლში არ შედის. ის, უბრალოდ საკუთარ თავს თამაშობს. ის, უბრალოდ ემინემია. ნიჭიერი მუსიკოსი ღრმა ლირიკით.
...და გამახსენდება ჩემი ბავშვობის საყვარელი ფილმი, Crossroads. ახალგაზრდა გიტარისტზე, რომელიც ვილი ჯონსონის დაკარგულ მელოდიას ეძებს. ახალგაზრდა გიტარისტზე, რომელმაც დუელში გამოიწვია ვირტუოზი. და მან უნდა მოიგოს ეს დუელი, ან მისი მოხუცი მეგობარი, რომელმაც თავის დროზე კარიერისთვის ეშმაკს სული მისცა, ამ სულს სამუდამოდ დაკარგავს. რეი კუდერის არაამქვეყნიური მუსიკა და ვირტუოიზის როლში... რეალური ვირტუოზი სტივ ვაი. დეკოლტე ბოლომდე შეიხსნა, მიახლოვდება...
და გამეღვიძა.
”კადილაკი” ”მერსედესმა” შეცვალა. დეკოლტე... იმ ტაქსისტსაც დეკოლტე აქვს. ცოტა ბალნიანი, მაგრამ მაინც დეკოლტეა.
თქვენზე 7 ლარია, მითხრა ტაქსისტმა და სანამ ჩემგან, ათლარიანს მიიღებდა, პაპიროსს მოუკიდა. ვერ მოითმინა...
იმ მომენტში მეც დაკარგულ მელოდიას ვეძებდი. ბავშვობის დაკარგულ მელოდიას.
ზურა თალაკვაძე
