თუმცა მისმა ბევრმა გენიალურმა პასმა მიაღწია ადრესატამდე, უამრავი დაუვიწყარი დრიბლინგიც გვახსოვს და მეკარეების თავზე გადაგდებული ბურთებიც. მისი თამაშის ცქერა სხვა განზომილება იყო და სხვანაირ საფეხბურთო გემოვნებასაც ითხოვდა. ჭკვიანური პასი უფრო უყვარდა, ვიდრე დარტყმა - ბევრჯერ გვინახავს, მეტოქის საჯარიმოში შესეირნებული, ან დასარტყმელ პოზიციაზე გასული, ისევ პასზე რომ ფიქრობდა - განუმეორებელ პასზე.
დამოუკიდებელი ქართული ფეხბურთის ისტორიაში ყველაზე ნიჭიერ ფეხბურთელზე, გიორგი ქინქლაძეზე ვსაუბრობ, რომელიც AUTO BILD-ის ივნისის ნომრის სტუმარია - თავისი «ბენტლით».
შალვა ბუაჩიძე,
AUTO BILD-ის ქართული გამოცემის მთავარი რედაქტორი
ქინქი ბენტლიზე: მომწონს და მორჩა!
”მეინ როუდის” გმირი, დამოუკიდებელი ქართული ფეხბურთის ისტორიაში ყველაზე ნიჭიერი ფეხბურთელი, გიორგი ქინქლაძე, თბილისში ”ბენტლის” კუპეს დააგელვებს.
”მეინ როუდი” დაანგრიეს, ”მანჩესტერ სიტის” ახალი სტადიონი აუშენეს, მითი კი ქინქლაძეზე ისევ ცოცხალია - თუნდაც იმიტომ, რომ ინგლისში ფეხბურთი განსაკუთრებით უყვართ და, შესაბამისად, საოცარი ფეხბურთელების მიმართ სიყვარული განსაკუთრებულია.
KINGladze: ჩვენებურს მანჩესტერში და ინგლისის სხვა ქალაქებში ასეც კი ეძახდნენ. ალბათ, შეხსენებას არ უნდა საჭიროებდეს, მაგრამ მაინც დავძენთ, რომ King მეფეს ნიშნავს. გიოს ბრიტანული პოპულარობისთვის ერთი პრემიერლიგური სეზონი დასჭირდა.
არ ვიცი, რა საერთო აქვს ამ ყველაფერს, თუმცა მე მაინც მგონია, რომ ქინქლაძეს ინგლისური მანქანა შემთხვევით არ აურჩევია - ”ბენტლი” ხომ ინგლისის ერთ-ერთი ღირსშესანიშნაობაა კონსერვატორული სტილითა და კლასიკად ქცეული მომხიბვლელობით.
”ოთხი წელი იქნება, რაც ეს ”ბენტლი” მყავს. ინგლისური ავტომობილია და ძალიან მომწონს. შენაძენით აბსოლუტურად კმაყოფილი ვარ. ”ბენტლი” პირველად 2001 წელს ვიყიდე,” - გვითხრა ქინქლაძემ და ისიც დაამატა, რომ პირველი ინგლისური მანქანა სწორედ ”მანჩესტერ სიტიში” თამაშის დროს შეიძინა - სპორტული ”იაგური”. ის კაბრიო 90-იან წლებში თბილისშიც ჰყავდა ჩამოყვანილი და იმ მანქანას ჩვენ დედაქალაქში ყველა იცნობდა. გიორგი ქინქლაძის იყო და იმიტომ.
ახლა კი ისევ ”ბენტლის” ჯერია. აქსელერაციის სატერფულზე ფეხის მიდგმა და სავარძლის საზურგეზე მიბჯენა ერთდროულად ხდება - ამაში თავად დავრწმუნდი, როცა კუს ტბის აღმართებს ქინქლაძის „ბენტლით“ ავუყევით.
”მანქანა ძალიან სწრაფია, 610 ცხენის ძალა აქვს. რბილი და კომფორტული ავტომობილია. თამამად შემიძლია ვთქვა, რომ არაფერზე შევუწუხებივარ. ერთი ეგაა, რომ ბენზინის ჩასხმას ხშირად მთხოვს ხოლმე,” - გიომ საკუთარი ოთხთვალა მოკლედ შეაფასა.
პროფესიულ დონეზე ფეხბურთის თამაში ქინქლაძემ თბილისის ”მრეტებში” დაიწყო, 1991 წელს კი თბილისის ”დინამოში” მიიწვიეს და ფეშქაშად ”ვაზ 21 09” მისცეს. მაშინ 09-ზე ყველა ახალგაზრდა ოცნებობდა. საბჭოთა მანქანა გიორგის დიდხანს არ ჰყოლია და უცხეოთში წასვლამდევე შეიძინა BMW 316.
”მაქანა, რომელიც გამორჩეულად მიყვარს? ჩემთვის ასეთი არ არსებობს. უბრალოდ, ვიცი, რასაც წარმოადგენს კარგი მანქანა და ამის მიხედვით ვაკეთებ არჩევანს,” - ამბობს ”ქინქი”.
ქართველ ფეხბურთელებში (და არა მარტო ფეხბურთელებში) პოპულარული იყო და არის ყველგანმავლები. უმრავლესობას განსაკუთრებით დიდი და შავი ყველგანმავლები მოსწონს. ქინქლაძესთვის ასეთი გემოვნება უცხოა.
”ინგლისში 21 წლის წინ წავედი და მას შემდეგ ფეხბურთს სულ ევროპაში ვთამაშობდი. ”ბენტლის” გარდა მყავდა ”ასტონ მარტინი”, ”იაგუარი”, ”ფერარი”. მართალია, არცერთი იყო იაფი, მაგრამ ძვირადღირებული და მდიდრული ყველგანმავლებიც ხომ არსებობს? ასეთი მანქანის შეძენის სურვილი რატომღაც არასდროს გამჩენია.”
...და რა იქნება გიორგი ქინქლაძის მომდევნო მანქანა?
”ესა თუ ის ავტომობილია ახლა მოდური და მეც ის უნდა შევიძინო - მანქანებს ამის მიხედვით ნამდვილად არ ვირჩევ. როცა ახლის ყიდვას დავაპირებ, ალბათ ”მერსედესზე” შევაჩერებ არჩევანს. არა მარტო იმიტომ, რომ აქამდე არ მყოლია - უბრალოდ, ახალი თაობის ”მერსედესები” მომწონს,” - გვითხრა გიორგიმ.
ქინქლაძე მშვიდი, გაწონასწორებული ადამიანია და ამბობს, რომ საჭესთანაც ასეთია. არ უყვარს მანქანის ყეყეჩურად მართვა და მოძრაობის წესებს ძალიან იშვიათად არღვევს.
ავტოავარია ერთხელ შეემთხვა, როცა ინგლისში თამაშობდა: ”წვიმიანი ამინდი იყო, ”ფერარით” მოვცურდი, საჭე ვეღარ დავიმორჩილე და დიდ ბოძს შევეჯახე”.
ქინქლაძე საკუთარ თავს დიდ ავტომოყვარულს არ უწოდებს, თუმცა ეს იმას არ ნიშნავს, რომ კარგი მანქანის ფასი არ იცის - ეს ელეგანტური ”ბენტლიც” ამის დასტურია.
გიომ ქართულ AUTO BILD-ში თავისი თავიც აღმოაჩინა
”მანქანებს თავს არ ვევლები და ჩხირკედელობაც არ მიყვარს. არ მიცდია რაიმე დეტალის გამოცვლა, საბურავიც კი არ შემიცვლია არასდროს. ამას ყოველთვის სხვები აკეთებდნენ. არასდროს არ ჩავძიებულვარ ამა თუ იმ მანქანის ტექნიკურ მახასიათებლებს, თუმცა ცხადია, მესმის, რა ბრენდი რას წარმოადგენს. მომწონს და მორჩა - ავტომობილს ასე ვყიდულობ,” - მიაჩნია გიოს.
”მეინ როუდის” გმირს რომ ვემშვიდობებოდი, ვისურვე, რომ საქართველოში კიდევაც დაიზარდონ ასეთი ნიჭის პატრონი ფეხბურთელები...
იხილეთ ასევე:
ქინქლაძე ინგლისის მუზეუმში
იხილეთ ფოტოგალერეა:
მსოფლიოს უძვირფასესი ავტომობილები
